Choinka
to ustrojone drzewko, świerk lub jodła (rzadziej sosna) będące ozdobą w czasie
świąt Bożego Narodzenia. Zwyczaj ustawiania drzewka wigilijnego znany był w
Niemczech już w XV wieku. Do Polski przenieśli go niemieccy protestanci na przełomie
XVIII i XIX wieku, ale spotykany był wówczas jedynie w miastach. Na wsiach - i
to niezbyt często - choinka pojawiła się dopiero w latach 20-tych XX wieku.
Wyparła tradycyjną polską ozdobę, jaką była podłaźniczka.
Dawniej na wsiach przyniesienie choinki do domu miało cechy kradzieży obrzędowej: gospodarz rankiem w Wigilię udawał się do lasu, a wyniesiona z niego choinka czy gałęzie, "ukradzione" innemu światu, za jaki postrzegany był las, miały przynieść złodziejowi szczęście. Zielone gałęzie były, sięgającym jeszcze czasów pogańskich, symbolem życia, radości, płodności.Tradycja przynoszenia żywego drzewa do domu być może ma swe korzenie w praktykowanym dawniej stawianiu w czasie adwentu przystrojonego drzewka w przedsionku kościoła. Zwane rajem, nawiązywało swą symboliką do rajskiego drzewa życia, z którego, jak głosi legenda, zbito belki krzyża Chrystusa.
Dawnymi, tradycyjnymi zdobieniami choinkowymi były ciastka, pierniczki (wypiekane często w kształcie serc), orzechy, małe, czerwone tzw. rajskie jabłuszka, własnoręcznie wykonywane w czasie adwentu ozdoby z bibuły, kolorowych papierów, piórek, wydmuszek, słomy i źdźbeł traw, kłosów zbóż itp. Na gałązkach w wieczór wigilijny zapalano świeczki i tzw. zimne ognie. Współczesne ozdoby to głównie bombki z dmuchanego szkła i elektryczne oświetlenie.
Do dzisiaj w wigilijny wieczór pod choinką znajdują się prezenty, przyniesione, w zależności od regionu, przez Aniołka lub Świętego Mikołaja. Jest to tradycja rzadko spotykana w innych krajach, gdzie, jeśli w ogóle jest taki zwyczaj, prezenty są ofiarowywane w Boże Narodzenie.